-
1 krzyk
podnieść \krzyk ( protestować) ein Geschrei anstimmen [ lub erheben]4) ostatni \krzyk mody der letzte Schrei [der Mode] ( fam)już po \krzyku ( pot) und erledigt, und das war es dann auch schon -
2 krzyk
mSchrei mpodnieść krzyk — ein Geschrei erheben; figur.
ostatni krzyk mody — die neueste Mode, ugs. der letzte Schrei
-
3 krzyk
ostatni krzyk mody der letzte Schrei;i po krzyku fam. das war's, es ist vorbei -
4 podnosić
I. vt1) ( unosić) kołnierz hochklappen, hochschlagen; kurtynę hochziehen, heben; słuchawkę telefonu abnehmen3) ( pomagać wstać)\podnosić chorego den Kranken anheben, dem Kranken hochhelfen4) ( przybliżać)\podnosić szklankę do ust das Glas an den Mund heben5) ( powodować uniesienie)wiatr podniósł opadłe liście der Wind wirbelte die Blätter aufpodnieść liczbę do potęgi mat eine Zahl potenzieren7) ( zwracać uwagę na coś)\podnosić problem/kwestię ein Problem/eine Frage berühren [ lub ansprechen]9) \podnosić kogoś na duchu jdn aufrichten, jdm Mut machen [ lub zusprechen]\podnosić głos die Stimme heben ( geh)\podnosić głowę den Kopf heben\podnosić kotwicę den Anker lichten\podnosić na kogoś rękę gegen jdn die Hand erheben\podnosić wzrok den Blick heben\podnosić żagle die Segel aufziehenII. vr1) ( wstawać) sich +akk erheben2) ( wzbijać się w górę) kurz: aufwirbeln; płatki śniegu: aufstieben; mgła: sich +akk heben5) ( powstawać) wiatr: aufkommen, sich +akk erheben -
5 podnosić
podnosić (podnoszę) < podnieść> (podniosę) (hoch)heben; głowę heben; ceny, kwalifikacje erhöhen; słuchawkę abnehmen; flagę hissen; kołnierz hochklappen; problem ansprechen; kurtynę hochziehen; kurz aufwirbeln;podnosić z podłogi vom Boden aufheben;podnosić alarm Alarm schlagen;podnosić na duchu Mut machen;podnosić głos die Stimme heben;podnosić oczy die Augen heben;podnosić kotwicę MAR den Anker lichten;podnosić do potęgi MAT potenzieren;podnosić głos na k-o jemanden zurechtweisen;podnosić się aufstehen, sich erheben; ceny sich erhöhen, ansteigen; wiatr, krzyk sich erheben
См. также в других словарях:
krzyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo donośne mówienie, wołanie; wrzask : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeraźliwy, chrapliwy, rozdzierający krzyk. Krzyk rozpaczy, protestu. Podnieść … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnieść larum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} podnieść krzyk, wrzawę; robić dużo hałasu; ostrzegać, protestować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na wieść o zwolnieniach grupowych związki zawodowe podniosły larum. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
krzyk — m III, D. u, N. krzykkiem; lm M. i 1. «bardzo donośne mówienie, głośne wołanie (zwykle pod wpływem silnego wzruszenia, bólu itp.); wrzask» Krzyk chrapliwy, donośny, histeryczny, nieludzki, przejmujący, rozpaczliwy, straszliwy, wstrząsający. Krzyk … Słownik języka polskiego
podnosić się – podnieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać swemu ciału pozycję pionową lub unosić je na czymś; powstawać; wspinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podnieść się z fotela. Podniosła się zza biurka. Podniósł się na rękach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
raban — m IV, D. u, Ms. rabannie pot. «awantura, krzyk o coś; także: hałas wszczynany przez więźniów na znak protestu» Straszliwy raban. Podnieść, robić raban. Narobić rabanu. Był raban o spóźnienie na obiad … Słownik języka polskiego
wrzask — m III, D. u, N. wrzaskkiem; lm M. i «głośny, przeraźliwy krzyk, pisk (wydawany przez człowieka, zwierzęta, ptaki)» Nieopisany, piekielny, wściekły wrzask. Pijackie, ordynarne wrzaski. Wrzaski dzieciarni. Wrzask sowy, puchacza. Narobić wrzasku.… … Słownik języka polskiego
wznieść — dk XI, wzniosę, wzniesiesz, wznieś, wzniósł, wzniosła, wznieśli, wzniesiony, wzniósłszy wznosić ndk VIa, wznoszę, wznieśćsisz, wznoś, wznieśćsił, wznoszony 1. «unieść wysoko, wyciągnąć w górę; podnieść» Wznieść rękę ku górze. Wznieść szablę do… … Słownik języka polskiego
wrzask — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} głośny, nieprzyjemny krzyk wydawany przez człowieka lub niektóre zwierzęta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrzask dzieci. Pijackie wrzaski. Wrzaski kibiców. Wrzask mew. Narobić wrzasku, podnieść… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
